شهریوری من......

تقدیم به تو که دنیای منی

بهترین هرچه هست و بود!                                           

در بنفشه زار چشم تو

من ز بهترین بهشت ها گذشته ام

من به بهترین بهار ها رسیده ام. 

ای غم تو همزبان بهترین دقایق حیات من

لحظه های هستی من از تو پر شده ست

آه!

در تمام روز،

در تمام شب،

در تمام هفته،

در تمام ماه،

در فضای خانه، کوچه ، راه

در هوا، زمین،درخت،سبزه،آب،

در خطوط در هم کتاب،

در دیار نیلگون خواب!   

ای جدایی تو بهترین بهانه ی گریستن!

بی تو من به اوج حسرتی نگفتنی رسیده ام.

ای نوازش تو. بهترین امید زیستن! 

در کنار تو

من ز اوج لذتی نگفتنی گذشته ام.

در بنفشه زار چشم تو

برگ های زرد و نیلی و بنفش،

عطر های سبز و آبی و کبود،

نغمه های نا شنیده ساز می کنند،

بهتر از تمام نغمه ها و سازها!   

روی مخمل لطیف گونه هات،

غنچه های رنگ رنگ ناز،

برگ های تازه تازه باز می کنند،

بهتر از تمام رنگ ها و رازها!  

خوب خوب نازنین من!

نام تو مرا همیشه مست می کند

بهتر از شراب

بهتر از تمام شعر های ناب! 

نام تو، اگرچه بهترین سرود زندگی است

من تو را به خلوت خدایی خیال خود:

«بهترین بهترین من

تولدت مبارک

شهریوری من.....

هزاران سال هم که بگذرد عشقت طعنه به آتش جهنم میزند

بهشت بی تو جهنمی بیش نیست

خوشا جهنمی که با یادت قرین است

هر جا هم بروی باز یادت آتشفشانی ست که دنیایی را با آتشت میسوزاند و با خاکسترت منجمد میسازداما باز هم زندگی میسازی....

دوست داشتنت بهترین هدیه خدا به من بود و حتی خودت هم نمی توانی آنرا از من بگیری

تولدت مبارک دنیای من

شهریور آرامشی است پر حرارت و لطیف..گاهی چون باران نرم و خنک و گاهی چون آتش می سوزاند

» خطاب می کنم،

بهترین بهترین من!!